သဝန္တိုတယ္ဆိုတာ သမီးရည္းစားေတြၾကားက မရွိမျဖစ္လိုအပ္တဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အေလ့အထေလးတစ္ခုပါပဲ။ ကိုယ့္ခ်စ္သူအေပၚ သံသယစိတ္နဲ႔မဟုတ္ဘဲ ခ်စ္စနိုးတြန္႔တိုတဲ့ အျပဳအမူေလးဟာ ၾကည္ႏူးေစပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဒီၾကည္ႏူးမႈေတြဟာ သံသယေတြ၊ မယံုၾကည္မႈေတြ ေရာစြက္မလာတဲ့အထိပါပဲ။ ေမတၱာတရားကို အရင္းခံထားတဲ့ ခ်စ္ျခင္းဟာေအးျမေပမဲ့ သံသယေတြဝင္လာရင္ ပူေလာင္ရတယ္ေလ။ အဲ့ေတာ့ သဝန္တိုတိုင္း ခ်ဳပ္ခ်ယ္သင့္လားဆိုတာကို အတူတူအေျဖရွာၾကည့္ရေအာင္ေနာ္။
သဝန္တိုတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ခ်စ္သူကို သူမ်ားရိသဲ့သဲ့လာလုပ္လို႔ျဖစ္ေစ၊ တစ္စံုတစ္ခုေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ကသံသယနဲ႔ သူက ငါ့ေနာက္ကြယ္မွာ ေနာက္တစ္ေယာက္မ်ား ထားေနမလား ဆိုတဲ့သံသယစိတ္ေလး ေသးေသးေလးဝင္သြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီသံသယစိတ္ေလးကေန ' ဟင္း ကိုကိုေနာ္ ' ဘာညာေလာက္အထိက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေပမဲ့ ‘နင္အဲ့ေကာင္မနဲ႔ ပတ္သက္ေနတာလား’ ဆိုတဲ့အထိေရာက္ရင္ေတာ့ ေရွာ႔ခ္ႀကီးပါတယ္။ ကိုယ္က သက္ေသလက္ဆုပ္လက္ကိုင္ရွိထားရင္ တစ္မ်ိဳးေပါ့။ အကယ္လို႔ကိုယ္က သက္ေသရယ္လို႔ သတ္သတ္မွတ္မွတ္မရွိဘဲ အထင္တစ္ခုတည္းနဲ႔ သြားစြပ္စြဲရင္ေတာ့ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့အျပဳအမူ ဆိုတာကေန စိတ္ပ်က္စရာအတိ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ မယံုၾကည္ရာကေန သံသယေတြထပ္ဆင့္ထပ္ဆင့္ပြားၿပီး ေနာက္ဆံုးသူဘာေျပာေျပာ ဘာလုပ္လုပ္မယံုၾကည္နိုင္ေတာ့တဲ့အထိ ျဖစ္သြားတတ္တာမ်ိဳးေပါ့..
ေနာက္တစ္ခုက ‘ကိုယ္အတိတ္မွာ ဒီလိုေတြခံခဲ့ရလို႔ ဒီလူ႔ကိုလည္းမယံုေတာ့ဘူးဆိုတာမ်ိဳး’ ။ လူမတူသလို စိတ္ထားေတြလည္းမတူဘူေလ။ ကိုယ့္စိတ္အစြဲေၾကာင့္ သူမ်ားသားသမီးကို ထိုင္စြပ္စြဲေနတာႀကီးက အလုပ္မဟုတ္ဘူးေလ။ မဟုတ္တာကို အဟုတ္လုပ္ၿပီး စြပ္စြဲေပါင္းမ်ားရင္လည္း ၾကာလာရင္ ျပႆနာေတြ တအားႀကီးလာမွာပါ။ ကိုယ္ယိုးစြပ္လိုက္တဲ့ လူအတြက္လည္း မေကာင္းဘူးေလ။ အဲ့လိုသဝန္တိုတာကေန ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာေတြျဖစ္လာေရာ။
ကိုယ္မပါဘဲ ဘယ္မွမသြားရဘူးတို႔၊ ကိုယ္ကလြဲၿပီး တျခားဘယ္သူ႕ကိုမွ စကားမေျပာရဘူးတို႔၊ ဘယ္လိုပဲ ကိုယ့္ခ်စ္သူျဖစ္ေနေန၊ ဘယ္ေလာက္ရင္းႏွီးႏွီး သူမ်ားဖုန္းကို အခြင့္မရွိ ပိုင္စိုးပိုင္နင္းယူစစ္တာတို႔က အမွန္ေတာ့ သူမ်ားရဲ႕ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကို မတရားဝင္စြက္ဖက္ရာေရာက္ပါတယ္။ အရင္ဆံုးသတိထားမိရမွာက ဒီလိုကိုယ္က သူ႔ကိုခ်ဳပ္ခ်ယ္လိုက္တယ္ဆိုတာ သူ႔ကိုမယံုၾကည္ရာေရာက္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး ေပ်ာ္ၾက ပါးၾကတာမ်ိဳးဆိုရင္လည္း ‘အရက္မေသာက္ရဘူး၊ KTV မသြားရဘူး။ ဘာမလုပ္ရ ညာမလုပ္ရ’ စသည္ျဖင့္ေျပာေတာ့ေရာ သူကတကယ္မလုပ္ဘူးထင္လို႔လား? ကိုယ္ကထိန္းခ်ဳပ္ေတာ့ေရာ တေသြမသိမ္းသူက လိုက္တယ္ထင္လား?
ကိုယ္ကနားလည္မေပးေတာ့ ခိုးလုပ္မယ္။ သိေတာ့သတ္ၾကမယ္။ ဘာအက်ိဳးရွိတာေတြ႔လို႔လဲ? လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝကို ထဲထဲဝင္ဝင္ အဲ့လိုထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရနိုင္ေတာ့ ဘယ္လိုေတြလုပ္ၾကမလဲ? အဲ့ေတာ့ အကုန္လံုးႀကီးထိန္းခ်ဳပ္မယ့္အစား လုပ္သင့္တာ၊ ျဖစ္သင့္တာေလာက္ကို ေအးေအးေဆးေဆး ညွိၿပီး လိုတိုးပိုေလွ်ာ့လုပ္ေပးမယ္ဆိုရင္ ပိုအဆင္မေျပၾကဘူးလား?
အဲ့ေတာ့ သဝန္တိုတိုင္း ခ်ဳပ္ခ်ယ္သင့္လားဆိုေတာ့ မခ်ဳပ္ခ်ယ္သင့္ပါဘူူး။ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ လႊတ္ထားသင့္သေလာက္ နားလည္ေပးသင့္သေလာက္လႊတ္ေပးထားၿပီး ဒီထက္ေက်ာ္လာရင္ေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး တိုင္ပင္ၿပီး မႀကိဳက္တဲ့အေၾကာင္း ေသေသခ်ာခ်ာေျပာဆိုတာမ်ိဳး အဲ့လိုေတြလုပ္ၾကည့္ပါ။ တစ္သက္လံုးအနားမွာ တစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ေနဖို႔ မျဖစ္နိုင္သလို အဲ့လိုခ်ဳပ္ခ်ယ္ေပါင္းမ်ားရင္လည္း စိတ္ပ်က္သြားၿပီး ေဝးၾကရတာမ်ိဳးေတြျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သဝန္တိုတာနဲ႔ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာကို ကြဲကြဲျပားျပားသိေအာင္လုပ္ၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အျပဳအမူေလးေတြပဲ နွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ရွင္သန္ေနမယ္ဆိုရင္ ေတာ္တန္ရံုကြဲၾက ကြာၾကတာမ်ိဳးေတြလည္း မျဖစ္ေတာ့ဘူးေလ။ ကိုယ္ကဒီေလာက္ နားလည္ေပးတာေတာင္ အလြဲသံုးစားလုပ္သြားရင္ေတာ့ ‘မြဲခ်င္တဲ့ေခြး ျပာပံုတိုးတယ္’ လို႔ပဲသတ္မွတ္ၿပီး ေရစက္သာခ်လိုက္ပါ။
Credit;Hnin Ei Oo (For Her Myanmar)
