တစ္ခ်ိန္တုန္းကအရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့ ေကာင္ေလးနဲ႔ေကာင္မေလးစုံတြဲ ရွိခဲ့ၾကတယ္။
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ခ်စ္ႀကိဳက္လာၾကတာသက္တမ္းသံုးႏွစ္ျပည့္တဲ့အခါ
လက္ထပ္ၾကေတာ့မယ္ဆိုၿပီး မဂၤလာရက္တစ္ရက္ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္လိုက္တယ္။
ေကာင္ေလးကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းမယ့္သူတို႔ရဲ႕မဂၤလာရက္ေလးကိုစိတ္ကူးယဥ္ၿပီးေပ်ာ္ေနရွာတာေပါ့။
ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီမဂၤလာေဆာင္မယ့္ေန႔မရာက္ခင္မွာပဲ သူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးက တစ္ျခားေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲလက္ထပ္သြားတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းကိုေကာင္ေလးၾကားလိုက္ရတယ္။
သူစံုစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလးကိုယ္တိုင္က လိုလိုလားလားနဲ႔ လက္ထပ္လိုက္တာလို႔ သိလိုက္ရတယ္။ အဲ့သတင္းကိုၾကားတာနဲ႔ ေကာင္ေလးလည္း အရမ္းအံ့ၾသၿပီး အရမ္းစိတ္ထိခိုက္၀မ္းနည္းစြာနဲ႔ မစားႏိုင္မအိပ္ႏိုင္ငိုေၾကြးေနေတာ့တယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ ေကာင္ေလးလည္းစိတ္ေထာင္းကိုယ္ေက်ၿပီး အိပ္ယာထဲလဲေတာ့တယ္။
အခ်ိန္ေတြကုန္လြန္လာတာနဲ႔အမွ် ေကာင္ေလးရဲ႕ေျခအေနဟာ ပိုပိုဆိုးလာခဲ့တယ္။ ဆရာ၀န္ျပလည္း မသက္သာေတာ့ဘူး။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ အသက္အရြယ္အိုမင္းေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက ေကာင္ေလးရဲ႕ အိမ္ေရွ႕မွာရပ္ၿပီးတံခါးေခါက္လိုက္တယ္။
အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလးလည္း တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ထြက္လာၿပီးတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးအိုတစ္ပါးကို ေတြ႔တာနဲ႔စိတ္ရႈပ္စြာနဲ႔”ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါဘုရား” လို႔ေျပာလိုက္တယ္။
ဘုန္းၾကီးကျပံဳးၿပီးေတာ့ ”ကိုယ္ေတာ္ကဆြမ္းခံၾကြလာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအိမ္မွာ လူမမာရွိတယ္ၾကားလို႔ ဘုန္းဘုန္းက ေဆးနည္းနည္း ကုတတ္ေတာ့လာကူညီေပးတာပါဒကာမေလး” လို႔ မိန္႔ၾကားလိုက္တယ္။
အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးကလည္း သူဆံုးျဖတ္လို႔ မရေၾကာင္းနဲ႔ သူမရဲ႕သခင္ေတြကိုျပန္ေျပာၾကည့္ပါမယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေျပာၿပီး အိမ္ရွင္ေတြကိုေျပာၾကည့္ေတာ့ သေဘာတူခြင့္ျပဳတာေၾကာင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ကိုအိမ္ထဲကိုပင့္ဖိတ္ခဲ့တယ္။
ဘုန္းေတာ္ၾကီး အိပ္ခန္းထဲကိုေရာက္ေတာ ့ကုတင္ေပၚမွာျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္နဲ႔ အရိုးေပၚ အေရတင္ ပိန္လွီစြာနဲ႔ႏြမ္းနယ္ႏုန္းခ်ိစြာလဲေလ်ာင္းေနတဲ့ လူမမာသည္ေကာင္ေလးကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ အိမ္ေဖာ္မိန္းကေလးလည္း ဘုန္းေတာ္ႀကီး အတြက္ေသာက္ေတာ္ေရတစ္ခြက္ေပးလိုက္ၿပီး လူမမာကုတင္ေဘးမွာပဲ ထိုင္ခံုတစ္လံုးစီစဥ္ေပးလိုက္တယ္။ဘုန္းေတာ္ႀကီးကလည္းအေျခအေနၾကည့္ၿပီးေတာ့” ေတာ္ေတာ္အေျခအေနဆိုးေနတာပဲ “လို႔ေရရြတ္လိုက္တယ္။
လူမမာေကာင္ေလးကလည္းစိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔ မကပ္စြာနဲ႔ပဲဘာမွမၾကားသလို တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာေနေနတယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးလည္းသူလုပ္သင့္တာေတြလုပ္ၿပီးေတာ့ …
” ဒကာေလးကေတာ္ေတာ္သနားစရာေကာင္းတယ္ .. မယံုရင္ မွန္ထဲကိုၾကည့္လိုက္စမ္းပါ”လို႔မိန္႔ေတာ္မူၿပီး ေကာင္ေလးအိပ္ခန္းထဲကကိုယ္လံုးေပၚမွန္တစ္ခ်ပ္ဆီကိုညႊန္ျပလိုက္တယ္။
ေကာင္ေလးလည္း လံုး၀စိတ္၀င္စားမႈမရွိပဲေငးေငးငိုင္ငိုင္ ေနေနရာကေနတစ္ခ်က္မွန္ထဲကိုၾကည့္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ .. မွန္ထဲမွာသူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးပံုကို ေတြ႔လိုက္ရတယ္။
သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေကာင္မေလးပံုရိပ္ကေ၀၀ါးေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး ပင္လယ္ကမ္းေျခတစ္ခုပံုေျပာင္းလဲသြားတယ္။
အဲ့ပင္လယ္ကမ္းေျခဟာ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနၿပီး လူအသြားအလာမရွိဘူး။ လူမမာေကာင္ေလးကမွန္ထဲကပံုရိပ္ကိုစိတ္၀င္စားစြာၾကည့္ေနစဥ္မွာပဲ မိန္းကေလးအေလာင္းတစ္ေလာင္းဟာ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့အေနအထားနဲ႔ကမ္းေျခမွာရွိေနတာကိုျမင္လိုက္ရတယ္။
ခဏၾကာေတာ့လူတစ္ေယာက္ျဖတ္ေလွ်ာက္လာတယ္။ သူကအေလာင္းကိုရြံရွာစြာ ၾကည့္ၿပီး လွ်င္ျမန္စြာျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတယ္။ အခ်ိန္အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ေနာက္လူတစ္ေယာက္ျဖတ္ေလွ်ာက္လာၿပီး အဲ့ေကာင္မေလးအေလာင္းကိုေတြ႕သြားျပန္တယ္။
ဒီလူကေတာ့စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး သူ႔ရဲ႕အေပၚရံုအကၤ်ီကိုခြ်တ္လို႔ျခံဳေပးၿပီး ခရီးဆက္ထြက္သြားတယ္။ အဲ့လိုနဲ႔ေနာက္ထပ္အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာလာေတာ့ ေနာက္ထပ္လူတစ္ေယာက္ေရာက္လာျပန္တယ္။
ဒီလူက အေပၚရံုျခံဳထားၿပီးလဲေလ်ာင္းေနတဲ့ပံုစံကို စိတ္၀င္စားၿပီး ျခံဳထည္ကိုလွန္ၾကည့္ေတာ့ မိန္းကေလးအေလာင္းကိုေတြ႔သြားၿပီး အရမ္းသနားစိတ္၀င္လာကာေျမျမဳပ္ေပးလိုက္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
ဒါေပမယ့္ သူ႔ဆီမွာေျမက်င္းတူးဖို႔ဘာပစၥည္းမွပါမလာဘူး။ ေနာက္ဆံုးမွာ သူ႔ရဲ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို အသံုးျပဳဖို႔သူဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ လူငယ္ဟာ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ေျမေတြကို ယက္ၿပီးတစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တူးလာလိုက္တာညေနေစာင္းအခ်ိန္မွာမိန္းကေလးအေလာင္းကိုျမဳပ္ဖို႔ လံုေလာက္တဲ့က်င္းတစ္က်င္းကိုတူးလို႔ၿပီးသြားတယ္။
အဲ့လူလည္းမိန္းကေလးအေလာင္းကိုေကာင္းမြန္စြာျမဳပ္ႏွံေပးခဲ့ၿပီး ခရီးဆက္ထြက္ခြာသြားတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္မွာ မွန္ထဲမွာမိန္းကေလး အေလာင္းရဲ႔မ်က္ႏွာပံုျပန္ေပၚလာၿပီး အဲ့မ်က္ႏွာကေနသူ႔ခ်စ္သူေကာင္မေလးရဲ႔မ်က္ႏွာကိုေျပာင္းသြားခဲ့တယ္။
လူမမာေကာင္ေလးလည္းအလြန္အမင္းအံ့ၾသေနစဥ္မွာပဲ ေျမျမဳပ္ေပးတဲ့လူရြယ္ရဲ႕မ်က္ႏွာျပန္ေပၚလာၿပီး လူတစ္ေယာက္ရဲ႕မ်က္ႏွာအျဖစ္ေျပာင္းသြားျပန္တယ္။
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့မွန္ထဲကပံုရိပ္ေတြအကုန္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္။ ေကာင္ေလးလည္းအံ့ၾသစြာနဲ႔မင္သက္ေနတုန္းမွာပဲ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက ခုလိုပဲမိန္႔ၾကားေတာ္မူလိုက္တယ္။
“အခုဆိုရင္ ဒကာေလးလည္း သေဘာေပါက္ေလာက္ၿပီထင္တယ္။ အဲ့မိန္းကေလးအေလာင္းက ဒကာေလးရဲ႕ခ်စ္သူမိန္းကေလးျဖစ္တယ္။ ဘ၀တစ္ခုမွာ သူမရဲ႕အေလာင္းကိုိ ေျမျမဳပ္ေပးတဲ့ ကုသိုလ္ကံေရစက္ေၾကာင့္ အဲ့ဒီလူငယ္ဟာဒီဘ၀မွာေကာင္မေလးနဲ႔ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းခြင့္ရခဲ့တယ္။
ဒကာေလးကေတာ့ သူမရဲ႕အေလာင္းကို အေပၚရံုနဲ႔ လႊမ္းျခံဳေပးခဲ့တဲ့ ေရစက္ကံေၾကာင့္ ဒီဘ၀မွာသူမနဲ႔သံုးႏွစ္တာခ်စ္ခင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ အခုသံုးႏွစ္ျပည့္လို႔ေရစက္ကုန္ခ်ိန္မွာခြဲခြာရတယ္”
ဘုန္းေတာ္ႀကီးရဲ႕စကားအဆံုးမွာ ေကာင္ေလးလည္း အျမင္မွန္ရၿပီး နားလည္သေဘာေပါက္သြားခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေကာင္ေလးလည္းျပန္လည္က်န္းမာလာၿပီး ေလာကီကိုစြန္႔လို႔ သကၤန္း၀တ္သြားေတာ့တယ္။
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ.. ဆိုလိုခ်င္တာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔လူသားေတြအခ်င္းခ်င္းဒီဘ၀မွာအေဖ၊ အေမ၊ေဆြမ်ိဳးညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ၊ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ၊ခ်စ္သူ၊ရန္သူအျဖစ္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုေတာ္စပ္ပတ္သက္ခြင့္ရၾကတာဟာ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဘ၀တစ္ခုခုကျပဳခဲ့တဲ့ေရစက္ကံေၾကာင့္သာ ဤမွ်မ်ားျပားလွေသာ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ ေတြ႔ဆံုရင္းႏွီးခ်စ္ခင္ခြင့္ရခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
အဲ့လိုပဲေရစက္ကုန္ခ်ိန္ေရာက္ရင္ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္မ်ိဳးနဲ႔မွ ဆြဲထားလို႔မရပဲေသကြဲ၊ ရွင္ကြဲမ်ိဳးစံုနဲ႔ခြဲခြာၾကရမွာပါ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ အခုမခြဲခြာရခင္ အခ်ိန္ေလးမွာမိ္မိနဲ႔ပတ္သက္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ သူေတြအေပၚမွာတတ္ႏိုင္သေလာက္စိတ္ခ်မ္းသာမႈေတြ၊ ေမတၱာေတြေပးႏိုင္သေလာက္ေပးႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ လူတိုင္းလူတိုင္း ဘယ္သူကမွ ဘယ္သူ႔ကိုဘယ္အခ်ိန္မွာ ေရစက္ကုန္လို႔ခြဲခြာၾကရမယ္ဆိုတာကိုမသိႏိုင္ၾကလို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
( I Miss You )
Credit>>>Ko Than Htike Oo
