မိန္းမတစ္ေယာက္ကေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကိုအမွန္တကယ္ခ်စ္တဲ့အတြက္သာထိုေယာက်ာ္းနဲ႔တစ္ဘ၀သာ ျဖတ္သန္းဖုိ႕အတြက္လက္ထပ္လုိက္ၾကတာပါ။လက္ထပ္လုိက္တဲ့အခါသူမအပ်ိဳဘ၀က၀တ္ခဲ့တဲ့ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ကိုလည္းခြ်တ္ခ်သြားႏုိင္ျပီးဖိနပ္ပါးေလးနဲ႔လည္းလမ္းၾကမ္းၾကမ္းမွာေလွ်ာက္ရဲပါတယ္။
မ်က္ႏွာျပင္မွာမိတ္ကပ္မရွိႏႈတ္ခမ္းနီလည္းမရွိပဲအဆီတ၀င္း၀င္းနဲ႕မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာတကုပ္ကုပ္အလုပ္ရႈပ္ရင္းသူမရဲ႕ေယာက်ာ္းအိမ္ျပန္လာခ်ိန္ကိုထမင္း၀ိုင္းျပင္ျပီးေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိပါလိမ့္မယ္။
လက္မထပ္ခင္ကအိမ္ကမင္းသမီးတစ္ပါးလုိဖူးဖူးမႈတ္ခံခဲ့ရျပီးဘာမွမလုပ္တတ္ခဲ့ရင္ေတာင္သူမရဲ႕ေယာက်ား္ကိုခ်စ္တဲ့အတြက္အိမ္အလုပ္ေတြကိုသင္ယူျပီးအိမ္ေဖၚတစ္ေယာက္လိုက်ိဳးႏြံစြာျပဳစုၾကပါလိမ့္မယ္။သူမဟာ ခ၀ါသည္တစ္ေယာက္မဟုတ္ေပမဲ့သူမခ်စ္တဲ့ေယာက်ာ္းရဲ႕အ၀တ္စားကိုကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်ေလွ်ာ္ဖြတ္မီးပူတုိက္ျပင္ဆင္ေပးပါလိမ့္မယ္။အပ်ိဳဘ၀က၀မွာစိုးလုိ႔ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းျပဳစုဂရုစိုက္ခဲ့တဲ့ပိန္သြယ္ေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္ကိုေတာင္ပံုပ်က္သြားမွာကိုလည္းမမႈပဲသူခ်စ္တဲ့ေယာက်ာ္းအတြက္သားသမီးရတနာေလးေတြေမြးဖြားေပးပါလိမ့္မယ္။
နာနီတစ္ေယာက္လုိလခေတြမရေပမဲ့လည္းသူမခ်စ္တဲ့ေယာက်ား္နဲ႔ေမြးဖြားလားတဲ့ရင္ေသြးအတြက္ေန႔မအိပ္ညမအိပ္ပိုးေမြးသလိုေကြ်းေမြးေစာင့္ေရွာက္ေပးပါလိမ့္မယ္။သားသမီးေတြကိုထိန္းေက်ာင္းရင္းအလွျပင္ခ်ိန္မရွိေတာ့လုိ႔သူမ်ားမိန္းမေတြေလာက္မလွေတာ့ေပမဲ့သူမခ်စ္တဲ့ေယာက်ာ္းနဲ႔ကေလးေတြအတြက္ေက်နပ္ေနမိတာကမိန္းမေတြပါ။မိန္းမေတြဒီလိုအစြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံေပးလုိက္ရတာကသူမတို႕မွာေယာက်ာ္းရွားလုိ႔မဟုတ္ပါဘူး။သူမခ်စ္တဲ့ေယာက်ာ္းတစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္သာဒီလုိမ်ိဳးေဆာင္ရြက္အနစ္နာခံေပးႏုိင္တာပါ။ဒါကိုမွပံုပ်က္လို႕ ၊ မလွေတာ့လုိ႕ ၊ အိုလာလုိ႕ ၊ တစ္ျခားေကာင္မေလးေတြေလာက္မလွေတာ့လို႔စိတ္ကုန္သြားမယ္ဆိုရင္သင္ဟာဘယ္လိုေယာက္်ားမ်ိဳးျဖစ္သြားမလဲဆိုတာကိုယ္တိုင္သာေတြးၾကည့္လိုက္ပါ။
Credit;Original uploader
