တစ္ခါက႐ြာတစ္႐ြာတြင္ ယာယာဟုုေခၚေသာ သူႀကီးသမီး ႐ုပ္ဆိုးဆိုး အပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ရွိသည္..။ ေယာက်ာၤးလိုုခ်င္ေနတာ လက္လက္ ထေန၏..။
ခက္သည္က ႐ြာက ကာလသားအားလုံုး လက္ေရွာင္ေနၾက၍ ဘယ္သူကိုမွမခ်ိတ္ႏိုင္ ျဖစ္ေနသည္..။
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အိမ္ျပဴတင္းေပါက္မွ ေငးေမွ်ာ္ေနရတာ အပ်ိဳႀကီး ယာယာအဖိုု႔ စိတ္ညစ္စရာႀကီး ျဖစ္ေနၿပီ…။ အိမ္ျပဴတင္းေပါက္မွ လူလုံုးျပေသာ္လည္း စဥ့္အိုးႀကီး ပိတ္ေနသလိုျဖစ္ေနေသာ သူ႔ခႏၶာကိုုယ္ႀကီးေၾကာင့္ ဘယ္သူမွစိတ္မဝင္စားၾက…။
႐ြာထုံုးစံ ႐ြာဦးဘုုန္းႀကီးေက်ာင္းရွိသည္..။ ဆရာေတာ္ႀကီးက သူႀကီးအပါအဝင္ အားလုံုးေပၚ ၾသဇာရွိ၏…။ ဆရာေတာ္ႀကီးတြင္ သာအိ ဆိုသည့္ က်ပ္မျပည့္ေသာ တူ တစ္ေယာက္ရွိသည္…။ လူပ်ိဳေပါက္ျဖစ္ ႀကီးေကာင္ ဝင္ေနေသာ္လည္း ကေလးစိတ္သာ ရွိေသး၍ သုံုးစားမရ ျဖစ္ေနသည္..။
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ႐ြာ႐ိုးကိုးေပါက္ ေဂြလွိမ့္၊ ေဂၚလီရုိက္ ကစားလိုုက္ ေက်ာင္းျပန္ စားလိုုက္၊ အိပ္လိုက္ပဲလုပ္တတ္သည္..။ တစ္ေန႔ သာအိ ပုဆိုုးကြင္းသိုုင္း ေဂြလွိမ့္ရင္း သူႀကီးသမီး အိမ္ျပဴတင္းေပါက္ ေရွ႕ မွျဖတ္သြားမိသည္…။
ျပဴတင္းေပါက္မွ လင္ေလာင္းေမွ်ာ္ေနေသာ သူႀကီးသမီး ေတြ႕သြားသည္…။ ယခင္က အ႐ူးအေပါ သတ္မွတ္ၿပီး စာရင္းမသြင္းထားခဲ့ေသာ ဘုုန္းႀကီးတူ သာအိကို အ႐ြယ္ေရာက္ေနမွန္း သိသြားခဲ့ၿပီ…။ ကေလးစိတ္ မကုုန္ေသးေသာ သာအိကလဲ ပုဆိုးကုိကြင္းသိုင္းၿပီး ဖြားဖက္ေတာ္ေပၚသည္ကို ရွက္ရေကာင္းမွန္းမသိခဲ့ သည္ကိုုး…။
သူႀကီးသမီး ဖိုးသိုးဖတ္သတ္ ျဖစ္ၿပီး က်န္ခဲ့သည္…။ ထိုေန႔ တစ္ညလုံး အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ ဟိုလွိမ့္ဒီလွိမ့္ ႏွင့္မုိးလင္းခဲ့ရသည္…။ ေနာက္ေန႔ေတြလဲ ျပဴတင္းေပါက္က သာအိကုိ ထြက္ေမွ်ာ္သည္..။ မေတြ႕ရေတာ့ပုိဆုိးလာသည္..။ ညစဥ္ အိပ္ပ်က္လာသည္..။ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာေတာင္ သာအိနဲ႔ အိပ္မက္ထဲမွာ ခ်စ္ဗ်ဴဟာခင္းသည္ခ်ည္းပဲ မက္ေနေတာ့၏..။ ခက္ၿပီ…။
ၾကာေတာ့ ေခ်ာင္က်လာေသာ သမီးမ်က္ႏွာကိုုၾကည့္ၿပီး သူႀကီးကေတာ္ ေဒၚဖြ ေမးရၿပီ…။ “ငါ့သမီး အခုတေလာ ေကာင္းေကာင္းလဲ မစားဘူး၊ ညည လဲ တခြၽတ္ခြၽတ္နဲ႔ မအိပ္ဖူး ဘာျဖစ္ေနသလဲသမီး အေမ့ကိုုေျပာစမ္း”…။
ယာယာ ငိုရၿပီ။ ေနာက္ဆုံုး ႀကိဳက္မရွက္ ၊ ေျပာလိုုက္ရၿပီ…။ “ေအာင္မေလး ဒါမ်ားသမီးရယ္ ညည္းႏွယ္ ႀကိတ္ခံလိုု႔ေအ ေစာေစာကေျပာေရာေပါ့ သမီးရယ္…။ ႐ြာဦးဘုုန္းႀကီးကိုု ညည္း အေဖ ေလွ်ာက္ခုိင္းမွာေပါ့”…။
ယာယာ ဝမ္းသာရၿပီ…။ တကယ္လားအေမ အေမတကယ္ေတာင္းေပးမွာလား…။ ေဒၚဖြ သမီးေလးတစ္ေယာက္တည္းရွိတာ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ကတိေပးလိုုက္၏..။ ႐ြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ ….. ဒကာႀကီး မျဖစ္ဘူးထင္တယ္ေနာ္…။ ဒီေကာင္ သာအိက ကေလးစိတ္ပဲရွိေသးတာ အိမ္ေထာင္ေရးဘယ္လိုမွ မသိေသးဘူး ဒကာႀကီး..။
သူႀကီး …… အို ဆရာေတာ္ကလည္း အိမ္ေထာင္ေရးဆုိတာ သူ႔ဘာသာသိသြားမွာပါ..။ သူတုိ႔ခ်င္း ေပးစားလိုက္ဖုိ႔သာ ဆရာေတာ္သေဘာတူေပးပါ။ ဒီေကာင္မကလည္း ဘုန္းႀကီးတူကိုမွ ဘာၾကည့္ၿပီးႀကိဳက္လဲမသိပါ ဘုုရား။ သာအိ မွ သာအိ ျဖစ္ေနေတာ့တာ မအိပ္ႏိုင္၊ မစားႏုိင္မို႔ တပည့္ေတာ္လည္း ေရွ႕မ်က္ႏွာ ေနာက္ထားေလွ်ာက္ရတာပါ ဘုုရား…။
႐ြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ …….. ေအးေလ ဒါဆိုလည္း ေပးစားရတာေပါ့…။ ဒီလိုုနဲ႔ဘုုန္းႀကီးနဲ႔ သူႀကီးအေပးအယူတည့္ၿပီး သေဘာတူလိုုက္ၾက၏…။ ႐ြာမွာ မဂၤလာပြဲႀကီး ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲက်င္းပလိုုက္ၾကသည္..။ သိုု႔ေသာ္…သိုု႔ေသာ္ သူႀကီးသမီးယာယာတစ္ေယာက္ ဝမ္းသာရမွာလား၊ ဝမ္းနည္းရမွာလား အျဖစ္ႀကဳံေနရၿပီ..။ လိုုခ်င္သည့္ ေယာက်ာၤးတစ္ေယာက္ အေဖ့ေက်းဇူးေၾကာင့္ ရခဲ့ၿပီ..။
သို႔ေသာ္…သိုု႔ေသာ္ မဂၤလာဦးညမွ တစ္ပတ္တိုင္လာခဲ့ၿပီ။ သာအိက ေန႔ဖက္ေဆာ့တုန္း ညည တရႈးရႈးနဲ႔ ထိုုးအိပ္တာကလြဲၿပီး မိန္းမကိုလွည့္ၾကည့္ေကာင္းရမွန္းမသိ…။ ဒီကိစၥ ထုံုးစံအတိုုင္း သမီးမွအေမ၊ အေမမွသူႀကီး ဆီေရာက္သြားသည္…။ သမီးကိုုယ္တုိင္က မျမဴဆြယ္ႏိုုင္တဲ့ကိစၥ ေယာကၡမေတြက သမက္ကိုသင္ရမတဲ့လား…။
ေနာက္ဆုံုး ဆရာေတာ္ဆီပဲ ေရာက္သြားသည္..။ ဆရာေတာ္ကလည္း ဘုုန္းႀကီးဒီကိစၥေတြ မွာ ဝင္မပါခ်င္..။ သူႀကီးကိုုပဲ ဖိမာန္ေတာ့သည္…။ သူႀကီးကလည္းမ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္…။ ကဲကဲ ဘုန္းႀကီးပဲ ဝိနည္းလြတ္ၾကည့္ေျပာပါမယ္ေပါ့…။ ဒကာႀကီး ခဏေရွာင္ေန..။
ဟဲ့ သာအိ…။ ဘုုရား…။ နင္မိန္းမရတာ ဘာလုပ္ဖို႔လဲသိလား…။ မသိပါဘုရား…။ ဟာ ဒီေကာင္ .. မိန္းမေတြမွာ ေကာင္းတာတစ္ခုုရွိတယ္ဟဲ့ သာအိရဲ႕…။ ဘာမ်ားလဲ ဘုုရား…။ ေအး ငါေျပာလိုက္မယ္…။ ညက်ရင္ သူ႔ကိုုေမး ယာယာ နင္တိုု႔မိန္းမေတြမွာ ေကာင္းကြက္ဘာရွိလဲေမးရင္ သူျပတာလုုပ္လိုုက္လဟဲ့…။ တင္ပါ့ ဘုုရား…။ မွတ္ထားေနာ္ ငါေျပာတာ ညက် ေမးဖို႔မေမ့နဲ႔…။ တင္ပါ့ဘုုရား…။
ကဲ ဒကာႀကီးေရ သြားၾကေတာ့ ဘုန္းႀကီးေတာ့မွာလိုုက္ၿပီ…။ သြားၾကေတာ့ ဒီေကာင္ ဒီေလာက္ေတာ့ ဒုံုးေဝးမွာ မဟုုတ္ပါဘူး…။ သူႀကီးတိုု႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ ့ေမွ်ာ္ေနတဲ့သားအမိကို လက္မေလးေထာင္ျပလိုုက္တာေပါ့…။ ယာယာ တစ္ေယာက္ဝမ္းသာလံုးဆိုု႔ၿပီး ညက် သူ႔လင္ေတာ္ေမာင္စားဖို႔ ေကာက္ညႇင္းေပါင္း ပူပူ၊ အားရွိေအာင္ေသာက္ဖို႔ ႏြားႏို႔ပူပူေလး စီမံမယ္ေပါ့…။
သာအိကလည္း အစားေသာင္းက်န္းေတာ့ ခါတုိင္းနဲ႔မတူ ေကာက္ညႇင္းေပါင္းနဲ႔ ႏြားႏို႔နဲ႔ ဒီညေတာ့ စားရခ်ည္ေသးရဲ႕ေပါ့…။ ဒီညေတာ့ သာအိ အိပ္ယာထဲက မအိပ္ပဲေစာင့္ေနတယ္။ သူ႔မယားကလဲ မီးဖိုုထဲေကာက္ညႇင္းေပါင္းသြားခပ္ေန..။ ခဏေန မယားေရာက္လာေတာ့ စားဖို႔ျပင္တဲ့သာအိကို ”ဟိုုး..ဟိုုးဆရာ စားဖို႔ခဏေနဦး၊ ဆရာေတာ္ဘာမွာလိုုက္လဲေျပာဦးေလ”ဆိုုၿပီးသတိေပးေတာ့မွ ဘသားေခ်ာက .. ေအး ဆရာေတာ္က ေမးခိုုင္းတယ္ဟ၊ နင္တိုု႔မိန္းမေတြမွာ ေကာင္းကြက္တစ္ခုရွိတယ္တဲ့ အဲ့ဒါဘာလဲငါ့ကို ျပစမ္းဟာ…။
ယာယာ ဝမ္းသာအားရျပေတာ့တာေပါ့…။ ဒါပဲရွင္ ကြၽန္မတိုု႔ေကာင္းကြက္က…။ ေဟ တကယ္ေကာင္းတာလားဟ…။ အဟုုတ္ပဲရွင္…။ စားဖို႔ေလာက္သာသိတဲ့ သာအိ ေကာက္ညႇင္းေပါင္းပူပူကိုယူထည့္ၿပီး သူ႔မယားေကာင္းကြက္နဲ႔ တို႔စားလိုုက္တာ ယာယာတစ္ေယာက္ အမေလး တၿပီး ေကာင္းကြက္အပူေလာင္ ေျဗာင္းဆန္လို႔ တစ္အိမ္လံုးႏုိးကုန္ၾကပါေရာလား…။
သူႀကီးအေၾကာင္းစုံုသိေတာ့ေပါက္ကြဲၿပီး ႏွလုံုးျပဴးဆြဲ သမက္ကိုပစ္မယ္တကဲကဲလုုပ္ေနလိုု႔ မနည္းဝိုင္းဆြဲရပါသတဲ့…။ ေနာက္ေန႔မနက္ သူႀကီးေဒါကန္ၿပီး သမက္ပါေခၚ ဆရာေတာ္ဆီေလွ်ာက္ျပန္တာေပါ့…။ ဆရာေတာ္ဘုရား ရွင္းရွင္းသာ သင္ေပးလိုုက္ပါေတာ့ ဘုုရား…။ တပည့္ေတာ္ ဟိုလင္တ႐ူးမေၾကာင့္ရွက္လြန္းလိုု႔ ဒီေကာင့္ကုိသင္ဖုိ႔ရာ ဘယ္လိုမွေျပာမထြက္လိုု႔ပါ ဘုုရား…။
ကဲကဲ မင္းတို႔အမႈ ဘုုန္းႀကီးေတာ့ ပတ္ၿပီ၊ ကဲ မထူးပါဘူး ေဟ့ေကာင္သာအိ ဒီလိုဒီလိုရွိတယ္လို႔ ႏွစ္ကိုုယ္ၾကားတီးတိုုးတီးတိုုး သင္ေပးလိုုက္ရတာေပါ့…။ ေအး ဒါေပမယ့္ငါ့ေကာင္ အခ်ိန္မေ႐ြးေတာ့မလုုပ္ေလနဲ႔၊ ႐ြာဦးေက်ာင္းကအုန္းေမာင္းသံ ၾကားမွ (ည ၁၀နာရီခြဲခန႔္ လူေျခတိတ္ခ်ိန္ကိုုဆိုုလိုုသည္) လုပ္ေပေတာ့…။
မင္းေၾကာင့္ ငါလဲအာပါတ္သင့္ရၿပီ..။ ဒါေနာက္ဆံုးပဲ ဒကာႀကီး၊ ေနာက္ဒီကိစၥနဲ႔ ငါ့ဆီထပ္မလာနဲ႔ေတာ့ၾကားလာ…။ သူႀကီးမင္းလည္း ဒီတစ္ခါေတာ့ မလြဲႏုိင္ေတာ့ဘူးထင္ရဲ႕ဆုိၿပီး သမက္ကိုေခၚ ျပန္ခဲ့တာေပါ့…။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူႀကီးကထုံုးစံအတိုုင္း လက္မေထာင္ျပျပန္ေရာ..။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အပူေလာင္မွာေၾကာက္တဲ့ ယာယာ ေကာက္ညႇင္းေပါင္းတိုု႔ ႏြားႏိုု႔တိုု႔ မလုုပ္ရဲေတာ့ဘူးေပါ့…။
ညေရာက္ေတာ့ ဘသားေခ်ာက မအိပ္ဘူး…။ တစ္ခုုခုုကိုု ေစာင့္ေနတဲ့ပုံု ဂနာေတာ့ မၿငိမ္ဘူး…။ ႐ြာဦးေက်ာင္းက ည၀တ္တက္ဖို႔ အုန္းေမာင္းသံ တတုံုတုုံၾကားမွ ထလာၿပီး မိန္းမေရ မင္းဟိုုတစ္ခါျပတဲ့ေကာင္းကြက္ ျပန္ျပပါအုံုးဆိုုၿပီး …..
” အေပါက္အလန္းတည့္တည့္“မွန္မွန္ကန္ကန္ တစ္ညလုံုး ကေလာဟိလိုုက္တာ မိုးလင္းခါနီး လင္းၾကက္တြန္မွအိပ္ၾကသတဲ့…။ သာအိက ေတာက္!!! ေစာေစာက မသိခဲ့တာ နာသကြာ ဆရာေတာ္ေျပာတဲ့ ေကာင္းကြက္ ေကာင္းခ်က္ေတာ့လက္ကုုန္ပဲေဟ့ မိန္းမေရ ဆိုုပဲ..။ (ေကာင္းမွန္းသိ သာအိတစိုုစိုု ဆိုုတာ ဒီကစတာျဖစ္မယ္)
အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္ေနတဲ့ ယာယာတစ္ေယာက္ အိပ္ေရးပ်က္ေပမယ့္ မနက္ေစာေစာထ ေဈးသြားၿပီး ခ်စ္လင္ သာအိစားဖို႔ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာေလးေတြဝယ္ၿပီး သူ႔အေမေဒၚဖြနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တူ ခ်က္ၾက၊ ျပဳတ္ၾကေပါ့…။ သီခ်င္းေလးေတာင္ ညည္းလိုုက္ေသး…”သူ႔အတြက္ဆိုု အၿပဳံးမပ်က္ေပါင္ စိတ္လက္ရွည္ရွည္၊ အိစက္ညက္ေညာတဲ့ ဖဲေမြ႕ယာေပၚ၀ယ္ ခ်စ္တလင္းေခၚမယ္၊ ခ်စ္ျဗဴဟာခင္းတဲ့တူေမာင္မယ္”အေမ မ်က္ေစာင္းထိုုးမွရပ္ေတာ့တယ္..။
မနက္စာစားဖို႔ ျပင္ၿပီးေလာက္ေတာ့မွ ဘသားေခ်ာ ႏိုုးလာတယ္..။ ညကေကာင္းကြက္ကို မ၀ႏိုုင္ေသးဘူး..။ ဆရာေတာ္မွာထားတဲ့ အုန္းေမာင္းသံကိုုသာ နားစြင့္ေနတယ္..။ ႐ြာဓေလ့ထမင္းကို ၁၀ နာရီ၀န္းက်င္ေလာက္ မနက္စာစားေနၾကတာေပါ့…။ သံဃာေတြဆြမ္းစားဖုိ႔ ၁၀ နာရီခြဲ ႐ြာဦးေက်ာင္းက အုန္းေမာင္းသံလည္းၾကားေရာ ထမင္းစားလက္စ ကဗ်ာကယာလက္ေဆးၿပီး မိန္းမလက္ဆြဲ အိပ္ခန္းထဲဒ႐ြတ္ဆြဲ ေခၚေတာ့တာပဲဗ်ိဳ႕…။
ပါးစပ္ကလဲ အုန္းေမာင္းေခါက္ေနၿပီ…။ အုန္းေမာင္းေခါက္ေနၿပီ…။ ဆိုၿပီးေအာ္လို႔ သူႀကီးကေတာ္က ေၾကာင္လိုု႔၊ သူႀကီးက သူ႔ႏွစ္လုံုးျပဴးနဲ႔ လိုုက္ပစ္ခ်င္ေနတဲ့စိတ္ကိုခ်ိဳးႏွိမ္ၿပီး ထမင္းဝိုုင္းကထ အိမ္ဝိုုင္းျပင္ဘက္ ထြက္ေျပးခဲ့ရပါေရာလား…။
+18 ဟာသေလး…။
ေက်ာင္းသားဘ၀ RC 1 Canteen မွာ
ကိုုညီ(လူ႐ႊင္ေတာ္ ေညာင္ေညာင္) ….
ကိုုေက်ာ္ဝင္းရဲ႕လၻက္ရည္ဆိုုင္မွာ…
သူငယ္ခ်င္းေတြကိုု
ေျပာျပသည့္ ပုံုျပင္ေလး ျဖစ္ပါသည္ ခင္ဗ်ား…။
ဇီးကြက္ႀကီး (Scuba Som)
Credit to Original Writer
